© Rootsville.eu

Sjock #44
Festival - Dag 2
Poeyelhei Gierle (13-07-2019)

reporter & photo credits: Freddie


info organisation: Sjock
info bands: The Grave Brothers (B) - Negative Nancy & The Moodswingers (B) - Grindhouse (Aus) -
The Hi-Tombs (NL) - Baby Shakes (US) - The Goddamn Gallows (US) - The Hip Priests (UK) - The Bloodstrings (D)
Cousin Harley (Can) - Booze and Glory (UK) - Lone Wolf (NL) - Walter Broes and The Mercenaries (B) -
Electric Frankenstein (US) - The Hi-Winders (SE) - The Crackups (B) - Gluecifer (Nor) - The All-Star Weddingband
The Country Side of Harmonica Sam (SE) - The Hellacopters (SE)

© Rootsville 2019


Ook vandaag gaat het richting "Poeyelhei" voor de tweede dag van de "Rock 'n Roll Highlight of the Year" met name "Sjock". Liefst 20 bands die vandaag de revue passeren en dit op maar liefst 3 podia. Naast de "Main Stage" en "At The Titty Twister" komt er op zaterdag en zondag ook nog eens de "Bang Band Stage" bij en dus 6 + 20 + 18 geeft nog altijd de wiskundige som van "44". Daar gisteren nog punk het hoofdingrediënt was krijgen we nu ook een grotere portie rootsmuziek voor de kiezen.

Opener op deze zaterdag zijn "The Grave Brothers" en bestaat uit Ghentse en Antwerpse rockers die een mix brengen van psychobilly met cowpunk. De band is een coalitie uit andere groepen als "Fifty Foot Combo", "Diablo Blvd" en "Los Putas". De leden van deze "The Grave Brothers" zijn Yves Rigaux, Jens De Waele, David Thys, Sacha Reynders en Tijl Van Buuren. Nummers als "From The Hills Up North", "Mother Earth" en "Go Now" zijn op z'n minst opzwepend te noemen en doet de temperatuur op deze zandgronden al meteen gevoelig stijgen. "Are You Drinkin' With Me Jezus" mag uiteraard niet ontbreken en dedjuu juist geen "Duvel" bij de hand om deze opener te bezegelen.

Openerers van de middag is "What is Your Gift" en "Way Up High" en wie nu nog niet wakker is zal het niet gaan worden. "Now Go" is hun laatste wapenfeit hier op de mainstage.

Daarmee is de kop er af voor vandaag en verhuiszen we zo richting "Titty Twister" voor een portie ontwapende harmony vocals van "Negative Nancy & The Moodswingers". Naast Nancy, die eigelijk Tess, noemt bestaat deze band ook nog uit Wiebke, Tinus, Lars, Piet en Sam en brengen ons onvervalste akoestische bluegrass voortkomend uit onvervalste de Kempische gronden. Van enig pessimisme is bij deze "Negative Nancy" niets te merken zeker niet bij het brengen van het aangenaam aanvoelende "My Town".

Ook covers als "Blue Train" en Fred Eaglesmith zijn "Freight Train" krijgen hier een nieuw arrangement aangemeten en het onthaastend gevoel dat je krijgt bij het luisteren naar deze "Nageative Nancy & The Moodswingers" is gewoonweg damn good! Geen verdere damage aan ons hoor orgaan ondergaan. "Wisfull Thinking" is hun intrede hier vandaag in de 'Titty Twister". Heerlijk luisterende bluegrass met nummers als "Born To Be Alive" en het aflsuitende "Sugarfoot Rag".

Op het hoofdpodium staan de Aussies "Grindhouse" ons op te wachten voor een ontnuchterende dosis vettige punkrock. Dit uit Melbourne afkomstige Quartet :-) bestaat uit Mick 'Two Fingers' Simpson, Rick 'Pony Club' Audsley, Adrian 'The Father' Cummins en Liam 'Sticky Wicket' Cuffley. Het brengen van low down en dirty garage rock gaat steeds gepaard met de nodige dosis sexualiteit. Het moet zijn dat de zon niet al teveeel haar stralen richt op Melbourne want gebruinde basten zijn het allerminst deze "Grindhouse". Nummers als "Demolition Dirtbag" en "Dapot Dazzler", yep, de Sjockers lusten er meer van. Voor mij een goedkope imitatie van King Khan en diens muziek is dan nog beter.

Voor een niet Sjock adept is het altijd wel uitkijken naar band die als primeur voor mezelf op de agenda staan maar deze "The Hi-Tombs" zagen we al op "Rockin’ around Turnhout". Van origine komt dit rockabilly trio uit het Nederlandse Helmond maar toch bevindt er zich ook een internationaal klinkende naam in de band met niemand minder dan Junior Marvel. Verder is er nog Fredo op lead guitar en Mighty Mike op de double bass. Echte Rockabilly uit de 50′s, ongepolijst en rauw! Dat is waar deze Hi-Tombs voor staan! Zij spelen naast eigen werk, maar spelen ook werk van Carl Perkins en Johnny Burnette. Na optredens in binnen- en buitenland zijn zij nog steeds volop aan de weg aan het timmeren, en dus nu op "Sjock". "Strange Kinda Feelin'" en uiteraard "My Baby Don't Rock", Knock Bim Bam...

Met de volgende "Baby Shakes" bevinden we ons terug in de rock 'n roll-punk scène en meer bepaald in NY city. Een sensatie van drie dames met als versterking Ryan op drums. Mary, Judy en Claudia richtten deze "Baby Shakes" op in 2005 en haalden hun inspiratie zowel bij de "Ramones", "Chuck Berry" alsook bij "Slade". Nummers als "Summer Sun" en "Just Another Day" zijn eerder rock 'n roll gerelateerd daar waar bij "Do What You Want" duidelijk naar de punk van de Ramones werd geluisterd. Shake it baby's, shake it met "Do What You Want". Een mini versie "Black Lips", in centimeters althans.

"The Goddamn Gallows" in de "Titty Twister" komen uit Detroit MI. en bestaan uit Mikey Classic, Fishgutzzz, Baby Genius, TV's Avery en Jayke Orvis en zijn van plan van deze tent tot "hell" te transformeren. Ze dwaalden doorheen de US en sinds 2007 kon je stellen dat hun vaste woonplaats de voertuigen waren die hen naar de concerten brachten. Door de inbreng van instrumenten als washboard, banjo, mandoline en accordeon kan je deze duistere figuren onder brengen onder de noemer "Gypsy Punk". Sinds vorig jaar kwamen ze zichzelf te heruitvinden met een mix van rockabilly, psychobilly en punkrock maar ook met een knipoog naar Metal en Bluegrass. Gelukkig staan er maar 5 devils in plaats 7 op het podium. Van uptempo Bluegrass tot een donker walsend "Sidewalk Slammer". Goddamn those motherf*ckers are heavy stuff.

De uit Nottingham afkomstige "The Hip Priests" stonden in 2017 ook als eens op het hoofdpodium enn worden dus best gesmaakt door de Sjockers. Deze hippe pastoors bestaan uit Nathan Von Cruz, Lee Love, Austin Rocket en Joe Blow en brengen ons onvervalste punk-rock 'n roll. Nummers als 'Jesus Died so We Could Ride' en 'Motherf*cker Superior ' hebben titels die meer zeggen dan duizend woorden.

Met als lijflied hun "Hip Priest" kunnen ze als volwaardige volgelingen van Alice Cooper worden aanzien en bezitten onder hun volgelingen verschillende misdienaars als de "Turbojugend". Na het einde van de mis gaat het terug richting tent. Verder ongecontroleerde chaos op het podium met nummers als "MF Superior", "Zeor Fucks" en het afsluitende "Reproducer".

Vanaf dit moment komt het ook tot actie op de "Bang Bang Stage" die te vinden is op plant 2 ;-). Dus gaan we eerst een walk trough the park doen om zo "The Bloodstrings" aan het werk te zien. Deze punkers komen uit het Duitse Luttich aka Aachen en hebben met Celina een vrouwelijke frontvrouw. Naast Celina hebben we ook nog Fest, Nick en Manuel om deze bloedlijn te vervolledigen. "Bloodstrings" is the name, Punk-A-Billy the game, en daar passen nummers als "Mu Heart is Lika An Engine" en "Last Call" bij zoals ik met een fris pintje CU. She's a German Angel....

In "At The Titty Twister" kunnen we nog een deel van het concert van "Cousin Harley" meemaken want vanaf nu komen groepen op de "Bang Bang Stage" en deze tent elkaar te overlappen. Deze cousins komen zomaar uit Vancouver Can. en bestaan uit Paul Pigat, Keith "El Swartho" Picot en Jesse Cahill. Net voor ik de calvarie berg richting Poeyelhei begon aan te vatten herinnerde ik me nog dat ik 2017 nog hun album "Blue Smoke (The Music Of Merle Travis)" (album report) onder de loep had genomen en kon zo dus al eens een eerste indruk opdoen van de band.

Met nummers als "Leave This Town" en "Hot Little Bay" maakten ze meteen duidelijk dat ze uit het juiste hout zijn gesneden. Krachtig en muzikaal, zelfs "WB" was onder de indruk en dat zegt genoeg. Helaas met "Bumble Bee" en "Jukin'" was de pret over.

Terug naar de muziek LOL. "Booze and Glory" dan en zeker het eerste gedeelte van hun naam ben ik voor te vinden. Ze zijn ontstaan in 2009 en wel in Londen. Het begon voor Mark, Liam, Chema, Frank allemaal als een eerbetoon aan de street punk. Geen koorknapen dus. in 2010 brachten ze hun debuutalbum uit en hun laatste digitale voetdruk was er in 2017 met het album "Chapter IV". "Carry On" en "Simple" zijn nummers die gekenmerkt zijn door catchy melodieën en wekken een gevoel van samenzang op. Toch kunnen ze ook wel ernstig uit de hoek komen, getuige hun "Too Soon" al zal de pastoor er niet mee kunnen lachen moest dit nummer door de heilige vader als psalm worden opgenomen in het misboekje. Voor "The Better Times" dan maar...

Ginds aan de andere kant van "Poeyelhei" op de "Bang Bang Stage" is het de beurt aan "Lone Wolf". Deze Rotterdammers bestaan uit Merel, Ivo, Damien en Ox en hun punk rock bevat ook elementen van garage rock. In de rangen is er de sympathieke Merel Schaap en zeg nu nog eens dat er geen kansen zijn voor vrouwen. Lang kan ik het niet houden hier want "At The Titty Twister" is het de beurt aan mijn oppergod in de persoon van rootsrocker Walter Broes. Om te besluiten met een nummer van deze "Lone Wolf", so we "Say Goodbye" ;-)

"Walter Broes and The Mercenaries" hoeven we uiteraard aan ons rootsvolk in België niet voor te stellen. Uiteraard, en dat zal altijd zo wel blijven, gaat de geschiedenis van de "Seatsniffers" hen altijd vooraf. Ze brachten als debuutalbum "Movin' Up" uit in 2016 en een opvolger zit er aan te komen. Naast Walter aka WB bestaat de band ook nog uit Lieven Declercq en Clark Kenis. Frontman Walter Broes wordt ook de "Godfather" van de Belgische rootsmuziek genoemd en dat is volledig terecht. Hoogtepunten op hun concerten zijn er niet om de eenvoudige reden dat een optreden van deze "WB & The Mercenaries" gewoonweg één groot hoogtepunt is. Dat was vroeger al zo en dit is nu niet anders. Ook hun nummers als het soulvolle 'Security", het Bo Diddley gevoelige "I Got My Own Kick Going", het met rumba geïnfiltreerde "Man Child" zijn nu al onsterfelijke klassiekers geworden.

Opener vanavond is het aanstekelijk instrumentaaltje "Smoker" en na "Messing With My Bread" en Movin' Up" is er al geen doorkomen meer aan in de tent, zelf Myriam van "Toots & Roses" stond op de eerste rij. "Closed " is dan de gepaste afsluiter.WB was here!

"Electric Frankenstein" is niet een nieuwe fictie persoon van Mary Shelly maar een punk-rock formatie uit "Whippany" (New Jersey). De band bestond in 1989 na het ter ziele gaan van de punk band "The Thing". De vaandeldragers zijn nog steeds de boers Sal en Dan Canzonieri maar worden vandaag de dag bijgestaan door Steve Miller, Jaime Pina en Rubin Badillo. Ook waren ze destijds een beetje trendsetters op het gebied van het samenbrengen van punk, metal en hard rock en hadden veel invloed op bands als "The Hellacopters" en "Turbonegro", hier op "Sjock" wel gekend. Nummers als "Speed Girl", "Feel The Burn" en "Something For The Pain" mogen dan al wel dateren van vorige eeuw maar zouden de weide hier nog levendig doen worden. Wish You Were Here...

Ze beginnen er aan met "Cut From The Inside" en "Speed Girl". Punk-rock from de States diehet plein weerom in beweging zet. De energie blijft hier maar komen zowel van de bands als de weer talrijke festivalgangers. It's a Demolition Joyride...

Weerom keuze uit twee bands en zo verkiezen we nu eens "The Hi-Winders" als eerste onder de loep te nemen. Deze rock 'n roll formatie komt helemaal van uit Zweden afgezakt naar Gierle. Nummers als "Rockin' With The Rhythm" en "I Got It" doen de rock 'n roll fever hier wel meteen stijden in de "Titty Twisters". Ik had nog graag de namen geweten van deze vintage band maar...de lijn was bezet:-)

Rock 'n roll à volenté door deze Zweuden en meteen er boenk op met de interstate "309", shake, shake. Ook nu wordt hier de "Titty Twister" in beweging gezet op de tonen van "Wild Little Willie" en "I'm A Country Boy". Helaas komt hier ook een einde aan, whole lotta power deze "The Hi-Winders".

Wij rocken zo stilaan naar de laatste bands van deze tweede dag op "Sjock". We beginnen met de voorlaatste band op het kleine podium en dat zijn "The All-Star Weddingband". Een ietwat vreemde combinatie om hier op "Rock 'n Roll Highlight of the Year" te staan. Tom, Mark, Danial, Ed, Jens en Timme begonnen er aan in 2015. Het idee om bekende covers in een meer uptempo jasje te gaan steken vond wel erkenning. De nodige ambiance brengen ze met nummers als "I Will Survive" of wat dacht je van "Stairway To Heaven", en ja, we will still love you tomorrow...I think.

Knotsgekke ambiance met deze "The All-Star Weddingband". Met het onophoudend afvuren van confettikanonnen en de strandballen en zwem-eendjes vliegen door de lucht. Een heuse resum hits passeren de reveu ophun eigen punk manier op speed. Het is een nacht...crash boom bang PA uit!

"Gluecifer" noemen zichzelf ook wel eens "The Kings of Rock" en komen helemaal vanuit het hoge Noorwegen. Ze ontstonden in Oslo in 1994 als ware punkrockers en bestaan vandaag de dag uit Biff Malibu, Captain Poon, Raldo Useless en Danny Young. Ze wisten ooit een platen deal te sluiten met het Zweedse label "White-Jazz". In 2004 brachten ze hun laatste album uit en een jaartje later kwam het tot een split. In 2018 vonden ze elkaar terug en beslisten ze om de draad weer op te gaan nemen. Stevige garage rock met nummers als "I Got a War" en ook de nodige dosis rauwe punk-rock met "Automatic Thrill". Echte rock 'n, roll asshole's in de rol van hun leven.

Dan maar richting "Bang Bang Stage" voor "The Crackups". Relatief onbekend bij mezelf en toch komen deze punkers uit de Kempen. In 2011 verscheen debuutplaat "Animals On Acid" met het geweldige “The Only Cure Is Alcohol” als single. Daarna werd het stil rond de band en gingen de leden een eigen weg. Twee van de leden vonden zichzelf terug in Double Veterans, maar het bleef duidelijk kriebelen om terug furieuzer te werk te gaan. Sinds korte tijd hebben ze op repeat gedrukt en zo staan ze nu hier op "Sjock". Gisteren openden ze ook al "Herk Rock" na jarenlange stilte. Opmerkelijk is dat veel punkbands beginnen met een instrumentale intro, waarom niet koudweg beginnen? "Train Station" en "Liar" deden ook hier de laatste keer hun fnas alles geven. Openen deden ze met "Wet Sheets".

In de "Titty Twister" staan er nog 2 op de affiche en de eerste daarvan is "The Country Side of Harmonica Sam". In 2015 op "Sjock" en in 2016 ook op de plezanste hof van 't land, "Goezot". Harmonica Sam, Johan Bandling Melin, Peter Andersson, Ulrik Jansson en Patrik Malmros brengen de onvervalste Nashville sound helemaal van uit het Zweedse Malmö. Voor nummers als "Lookout Heart" en "A Drink After Midnight" haalden ze hun inspiratie uit de honky tonk van de 50-tig en 60-tiger jaren. Heerlijk luisteren naar hun muziek met als rode draad de "pedal steel" van Peter Andersson. Feel good music met "Open Letter To The Blues"! Bakersfield Honky Tonk met nummers als "I'm a Playboy" en "First Broken Heart". Uitzwaaien deden ze met "Patches on My Heart"

Het laaste feestje op het hoofdpodium is weggelegd voor "The Hellacopters" en deze Zweedse garage rockers tekenden ook al voor de succesvolle editie van 2017 en zelfs het jaar ervoor waren ze aanwezig. Het waren Nicke Anderson, Dregen, Kenny Hakansson en Robert Erikson die in 1994 de groep kwamen op te richten. Nicke, Kenny en Robert zijn er vandaag de dag ook nog bij en worden bijgestaan door Boba maar zullen wel niet met dezelfde tourbus als Harmonica Sam naar hier zijn afgezakt.

De populariteit van deze "Hellacopters" blijft maar toenemen en dit terwijl de jaartjes aandikken. Met openers als "They Are Nothing" en "Born Broke" gaat het spreekwoordelijke dak er hier af op "Sjock". Deze Zweedse rockers blijven de weide hier maar inpalmen, dus tot volgend jaar zou ik zo zeggen. Met nummers als 'They Are Nothing' en 'Born Broke' is er hier vooraan geen doorkomen meer aan. Een Zweedse storm die over de weide raast zoals met 'The Devil Stole The Beat From The Lord' en 'Move Right Out Of Here. Wanneer ze er nog een eindje mogen aanknopen wordt er met 'Gonna Get Some Action...Now'

De absolute aflsuiter van deze zaterdag vinden we terug in de "Titty Twister" en daar tekenen "The Go-Getters" voor. Ook zijn komen vanuit Zweden en zo zou het evenwel kunnen dat er een vliegtuid werd gecharterd. Vintage rock 'n roll is hun ding met nummers als "Hip Shakin' Baby" en een beetje Paladins fever met "No Heart To Spare". Met deze retro party hou ik het voor gezien voor vandaag want morgen zijn we terug op post, Ik zen schapavie begot!








































And the Bang Bang stage went crazy...









Sjock - Bezoekers: 1-0